Potrzebny kierunek

Poniżej prezentujemy artykuł przygotowany przez Koordynatorkę oraz Kierownika studiów. Artykuł jest w tej chwili po pozytywnych recenzjach, w procesie wydawniczym czasopisma „Nauki o Zarządzaniu”.

 

Edyta Janiak, Marek Krasiński

Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

DIAGNOZA STANU NAUCZANIA INŻYNIERÓW BUDOWNICTWA W ZAKRESIE ZARZĄDZANIA W POLSKICH UCZELNIACH TECHNICZNYCH

 

Streszczenie:

Opracowanie skupia się na diagnozie stanu nauczania studentów kierunków Budownictwo w najlepszych polskich uczelniach technicznych. Autorzy opracowania stawiają tezę, że w polskich uczelniach technicznych brakuje kursów z zakresu zarządzania, które mogłyby okazać się cenne dla inżynierów do skutecznego realizowania powierzonych im zadań na stanowiskach menedżerskich, a potwierdzenia tezy szukają analizując dwadzieścia programów studiów. Średni udział godzinowy przedmiotów z zakresu zarządzania w ogólnej liczbie godzin w analizowanych uczelniach wynosił 3%, co autorzy uznają za bardzo niską wartość. Na podstawie dokonanej analizy literatury, autorzy uznają, że wiedza z zakresu zarządzania jest niezbędna inżynierom od pewnego etapu kariery zawodowej. Luka kompetencyjna związana z kompetencjami społecznymi i interpersonalnymi powstała w toku studiów może zostać wypełniona poprzez odpowiednie narzędzia kształcenia ustawicznego, dzięki czemu inżynierowie z bardzo dobrą wiedzą techniczną, będą mogli też sprawnie realizować zadania menedżerskie.

 

Słowa kluczowe:

Zarządzanie, edukacja, szkolnictwo wyższe, kierunki techniczne

 

  1. Wstęp.

Szkolnictwo wyższe w Polsce przechodzi w ostatnich latach wielkie przemiany praktycznie we wszystkich obszarach swojego funkcjonowania. Wystarczy wspomnieć znaczącą nowelizację ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym w 2011 roku, powołanie Narodowego Centrum Nauki w 2010 roku oraz Narodowego Centrum Badań i Rozwoju w 2007 roku, czy też zmiany jakie zachodzą w procesie kształcenia studentów. Uczelnie wyższe coraz częściej oferują, w miejsce tradycyjnego modelu kursów składającego się z wykładu oraz z ćwiczeń i/lub laboratoriów, kursy w trybie e-learning czy też indywidualne ścieżki kształcenia. Większość uczelni wyższych w Polsce, dokonując modyfikacji procesu kształcenia studentów, na celu ma zwiększenie ich konkurencyjności na rynku pracy, a co się z tym wiąże – zwiększenie zainteresowania kandydatów na studia konkretną uczelnią.

Szczególnie aktywne w tym zakresie są polskie uczelnie techniczne, dla których obecna koniunktura gospodarcza kraju jest wyjątkowo sprzyjająca. Polscy inżynierowie są bardzo poszukiwani na rynku pracy, ponieważ są właściwie wyedukowani, a dodatkowo –uczelnie dają im możliwość zdobycia doświadczenia zawodowego jeszcze w trakcie studiów. Polskich studentów kierunków technicznych wspiera także szereg programów rządowych, przykładem mogą być kierunki zamawiane[1] oraz obecny pilotażowy Program Rozwoju Kompetencji.[2]

Pytanie, jakie warto postawić sobie w trakcie analizy tych działań dotyczy granicy specjalizacji. Kierunki inżynierskie zawierają bardzo szczegółowe kursy, które sprawiają, iż ich absolwenci są dobrze wyedukowani w zakresie przedmiotu kształcenia. Jednak w toku ich pracy i rozwoju zawodowego dochodzą do etapu, w którym przestają być pracownikami, a stają się menedżerami. Tutaj właśnie pojawia się pewna luka edukacyjna, ponieważ programy studiów w uczelniach technicznych skupiają się przede wszystkim na tzw. twardych obszarach wiedzy, podczas gdy wiedza z zakresu zarządzania i kierowania ludźmi traktowana jest marginalnie.

Autorzy opracowania stawiają tezę, że w polskich uczelniach technicznych brakuje kursów z zakresu zarządzania, które mogłyby okazać się cenne dla inżynierów do skutecznego realizowania powierzonych im zadań na stanowiskach menedżerskich. Teza ta oparta jest wielu nieformalnych rozmowach z absolwentami polskich uczelni technicznych, którzy napotkali szereg problemów związanych z nieznajomością metod i technik zarządzania przy rozpoczynaniu pracy na stanowiskach menedżerskich. Warto też dodać, iż rozwój kompetencji związanych z zarządzaniem może pozwolić studentom kierunków technicznych na lepsze pokierowanie swoją przyszłą karierą zawodową. Dla potwierdzenia tej tezy przeprowadzono badania oparte na analizie najpopularniejszych kierunków w najlepszych uczelniach technicznych w Polsce.

 

  1. Granica specjalizacji w procesie kształcenia inżynierów budownictwa

Specjalizacja jest antynomią w stosunku do kumulacji różnorodnych umiejętności. Odpowiedź na pytanie związane z punktem optymalnym pomiędzy specjalizacją i kumulacją różnorodności nie jest prosta, ponieważ zależy od wielu czynników, m.in. od specyfiki wykonywanej pracy, planów rozwojowych przedsiębiorstwa, indywidualnych predyspozycji człowieka. Nie można zatem określić jednoznacznie granicy specjalizacji w procesie kształcenia inżynierów, podobnie jak nie można takiej granicy wyznaczyć dla działalności przedsiębiorstwa [Organizacja i zarządzanie… 2003, s. 45 i nast.].

Brak jednoznaczności dot. granicy specjalizacji widać także w raporcie końcowym Badania rynku edukacji wyższej na terenie Dolnego Śląska, gdzie z jednej strony podkreśla się fakt, iż na rynku brakuje inżynierów-specjalistów odpowiadających potrzebom rynku w wąskich specjalizacjach [Badania rynku edukacji… 2013, s. 78], a z drugiej wskazuje, iż wąska specjalizacja utrudnia dostosowanie się do zmiennych warunków na rynku pracy [Badania rynku edukacji… 2013, s. 78]

Już w latach siedemdziesiątych XX wieku podkreślano, iż inżynierowie powinni być nie tylko wąsko wyspecjalizowani, ale powinni mieć także szeroką wiedzę z zakresie dyscyplin podstawowych, teoretycznych [Drzymała, Rybarski 1974, s. 26]. Jest tak, ponieważ inżynier w codziennej pracy nie zajmuje się jedynie aspektami technicznymi, ale ma do czynienia przede wszystkim z ludźmi, wobec czego nie można pomijać aspektów społeczno-ekonomicznych, moralnych i humanistycznych [Baran 1973, s. 29]. Mówiono o tym ponad czterdzieści lat temu, a współczesne raporty pokazują, że uczelnie wyższe nie przygotowują absolwentów pod kątem umiejętności miękkich [Badania rynku edukacji… 2013, s. 80].

Wydaje się, że daleko posunięta specjalizacja w zakresie kształcenia inżynierów budownictwa wynika z faktu, iż powszechnie uważa się, że pracodawcy poszukują wąsko wyspecjalizowanych pracowników, których następnie będą mogli rozwijać w kierunkach im odpowiadających. Warto jednak przytoczyć definicję, która mówi, że zarządzanie karierą obejmuje systemowe działania podejmowane przez organizację i pracownika, ukierunkowane na przygotowanie danej osoby do sprawnego wykonywania przyszłych zadań i zajmowania stanowisk, uwzględniające zarówno jego aspiracje, jak i plany rozwoju organizacji [Zarządzanie kadrami 2010, s. 213]. Definicja ta co prawda odnosi się do człowieka zatrudnionego w organizacji, ale biorąc pod uwagę istotę zarządzania samym sobą, w tym zarządzania własną karierą, można ją także odnieść do procesu kształcenia. Przyszły inżynier, gdyby otrzymał odpowiednią wiedzę z zakresu zarządzania na etapie studiów, mógłby w taki sposób kierować swoimi działaniami w uczelni oraz poza nią, aby ukierunkować się na sprawne wykonywanie przyszłych działań. Miałby wówczas świadomość, że wiedza techniczna jest bardzo istotna, ale musi iść ona w parze z rozwojem kompetencji miękkich. Z problemu zbyt wąskich granic specjalizacji na kierunkach inżynierskich zdaje sobie także sprawę Ministerstwo nauki i Szkolnictwa Wyższego. W ramach zmiany tego stanu rzeczy, w obecnym okresie finansowania ze środków Unii Europejskiej, uruchomiony został Program Rozwoju Kompetencji, którego celami są wzmocnienie kształcenia przedsiębiorczości, kompetencji zawodowych, interpersonalnych oraz analitycznych [nauka.gov.pl, dostęp 05.2015].

 

  1. Metodyka badań

Polskie uczelnie techniczne posiadają w swojej ofercie bardzo wiele kierunków, w tym także ekonomicznych, czego przykładem może być Wydział Informatyki i Zarządzania Politechniki Wrocławskiej oferujący kierunek Zarządzanie czy też Wydział Inżynierii Zarządzania Politechniki Poznańskiej, w którego ofercie edukacyjnej znaleźć można Inżynierię Zarządzania. Z tego względu autorzy skupili się na jednym z najpopularniejszych kierunków stricte technicznych – budownictwie.

Analizie zostało poddanych 12 uczelni polskich, wybranych na podstawie dwóch ogólnodostępnych rankingów – Rankingu Akademickich Szkół Wyższych 2014 opracowanego przez portal Perspektywy oraz Webometrics Ranking of World Universities 2015 opracowanego w styczniu 2015 roku przez Cybermetrics Lab – grupę badawczą związaną z Consejo Superior de Investigaciones Científicas (CSIC). Polskie uczelnie techniczne zajmują różne miejsca w obu rankingach, jednak dla autorów nie miało znaczenia zajmowane miejsce, a obecność w pierwszej dziesiątce najlepszych uczelni. Pod tym względem osiem uczelni znalazło się w pierwszej dziesiątce obu rankingów i zostały one zaklasyfikowane do badania. Analizie poddano także programy pozostałych uczelni, które znalazły się w najlepszej dziesiątce tylko jednego rankingu. Szczegółowy wykaz uczelni prezentuje tabela 1.

Tabela 1. – Ranking polskich uczelni technicznych

Ranking Perspektywy Ranking CSIC
Miejsce Uczelnia Miejsce Uczelnia
1 Politechnika Warszawska 1 Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
2 Politechnika Wrocławska 2 Politechnika Warszawska
3 Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie 3 Politechnika Wrocławska
4 Politechnika Łódzka 4 Politechnika Śląska
5 Politechnika Poznańska 5 Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki
6 Politechnika Śląska 6 Politechnika Łódzka
7 Politechnika Gdańska* 7 Politechnika Poznańska
8 Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie* 8 Politechnika Lubelska*
9 Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie 9 Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
10 Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki 10 Politechnika Białostocka*
12 Politechnika Lubelska* 12 Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie*
15 Politechnika Białostocka* 20 Politechnika Gdańska*

Źródło: opracowanie własne na podstawie [perspektywy.pl, webometrics.info]

 

Uczelnie, które znalazły się w pierwszej dziesiątce tylko jednego z rankingów (zaznaczone *) to Politechnika Gdańska, Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie, Politechnika Lubelska oraz Politechnika Białostocka. Warto dodać, że znajdują się one w pierwszej dwudziestce obu rankingów, z tego względu ich programy także poddane zostały analizie.

Analiza programów kształcenia na kierunku budownictwo opierała się na wyszukaniu przedmiotów związanych z zarządzaniem w ogólnym planie studiów oraz na przedstawieniu godzinowego udziału tychże przedmiotów w pełnym wymiarze godzin przeznaczonym na I stopień studiów.

 

  1. Zarządzanie w programach studiów kierunku budownictwo

Programy kierunku budownictwo w analizowanych uczelniach różnią się między sobą zarówno pod względem ogólnej liczby godzin w programie studiów, jak i pod względem ilości godzin dydaktycznych przeznaczonych na przedmioty związane z zarządzaniem. Także same przedmioty związane z zarządzaniem, które występują w programach poszczególnych kierunków są mniej lub bardziej szczegółowe. Autorzy wyróżnili i zakwalifikowali jako przedmioty związane z zarządzaniem te, które mogą być pomocne studentom w rozwijaniu ich kompetencji kierowniczych, społecznych i interpersonalnych:

  • Ekonomia i podstawy zarzadzania,
  • Kierowanie procesem inwestycyjnym,
  • Kluczowe problemy zarządzania w sektorze publicznym,
  • Organizacja i kierowanie budową,
  • Organizacja produkcji budowlanej,
  • Organizacja robót budowlanych,
  • Organizacja, kierowanie budową i BHP,
  • Podstawy organizacji i zarządzania w budownictwie,
  • Podstawy zarządzania,
  • Podstawy zarządzania i marketingu,
  • Podstawy zarządzania procesem inwestycyjnym,
  • Przedmiot do wyboru z zakresu przedsiębiorczości[3],
  • Psychologia,
  • Rachunkowość zarządcza w budownictwie i organizacja produkcji budowlanej,
  • Socjologia,
  • Zarządzanie jakością,
  • Zarządzanie jakością w budownictwie,
  • Zarządzanie jakością, środowiskiem i bezpieczeństwem,
  • Zarządzanie procesem inwestycyjnym,
  • Zarządzanie w budownictwie drogowym.

Większość przedmiotów związanych jest z zarządzaniem ukierunkowanym na branżę budowlaną, na projekty inwestycyjne oraz na organizację robót. Zdecydowanie mniej jest przedmiotów kształcenia ogólnego, jak Podstawy zarządzania, co oznacza, że nadal studenci otrzymują wiedzę skoncentrowaną na specyfice ich kształcenia technicznego. Oczywiście odpowiednia ilość przedmiotów związanych z zarządzaniem w budownictwie również przyczyni się do rozwoju kompetencji społecznych studentów oraz może dostarczyć im odpowiednią ilość wiedzy z zakresu zarządzania, która będzie pomocna w rozwoju ich kariery zawodowej. Z tego względu należy przeanalizować udział tychże przedmiotów w ogólnej liczbie godzin kierunku. Dane te przedstawia tabela 2.

 

Tabela 2. – Zestawienie godzin dydaktycznych z zakresu zarządzania w ogólnej liczbie godzin dla kierunku Budownictwo w polskich uczelniach technicznych

Lp. Uczelnia Wydział Specjalność (wyróżniona jeśli występowały różnice w strukturze przedmiotów związanych z zarządzaniem) Ogólna liczba godzin Liczba godzin przedmiotów związanych z zarządzaniem Udział przedmiotów związanych z zarządzaniem w ogólnej liczbie godzin
1 Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie Wydział Górnictwa i Geoinżynierii   2 405 75 3%
2 Politechnika Białostocka Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska   2 490 90 4%
3 Politechnika Gdańska Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska Wszystkie specjalności 2 670 45 2%
Technologia i organizacja budownictwa 2 670 75 3%
4 Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki Wydział Inżynierii Lądowej   2 610 75 3%
Wydział Inżynierii Środowiska   2 920 30 1%
5 Politechnika Lubelska Wydział Budownictwa i Architektury   3 000 210 7%
6 Politechnika Łódzka Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska   2 295 90 4%
7 Politechnika Poznańska Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska   2 310 30 1%
8 Politechnika Śląska Wydział Budownictwa Budowlano-Architektoniczna 2 805 0 0%
Budownictwo Infrastruktury Miejskiej 2 805 0 0%
Budownictwo Komunikacyjne i Infrastruktura 2 805 15 1%
Inżynieria Procesów Budowlanych 2 805 0 0%
Konstrukcje Budowlane i Inżynierskie 2 805 0 0%
9 Politechnika Warszawska Wydział Budownictwa, Mechaniki i Petrochemii w Płocku   2 604 60 2%
Wydział Inżynierii Lądowej 2 680 120 4%
10 Politechnika Wrocławska Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego   2580 15 1%
11 Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie Wydział Inżynierii Lądowej i Geodezji   2 511 106 4%
12 Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie Wydział Budownictwa i Architektury   2610 240 9%

Źródło: opracowanie własne na podstawie [agh.edu.pl, pb.edu.pl, pg.edu.pl, pk.edu.pl, pollub.pl, p.lodz.pl, put.poznan.pl, polsl.pl, pw.edu.pl, pwr.wroc.pl, wat.edu.pl, zut.edu.pl]

 

W żadnej z analizowanych uczelni udział godzin związanych z zarządzaniem w całym programie studiów nie przekroczył 10%. Co więcej, jedynie w Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym w Szczecinie jest to wartość 9% oraz w Politechnice Lubelskiej 7%. Są to dwie uczelnie, w których ilość godzin dydaktycznych przeznaczonych na zarządzanie jest największa. Warto również zwrócić uwagę na podstawowe miary statystyczne (n=20) analizowanych danych. Średni udział godzin z zarządzania w programie studiów to 3% i jedynie sześć spośród dwudziestu kierunków[4] jest ponad średnią. Wartość mediany dla analizowanych danych to 2%, co oznacza, że połowa analizowanych kierunków ma udział godzin z zarządzania równy lub mniejszy 2%. Dodając do tego fakt, iż najczęściej występującą wartością jest 1% oraz, że 4 kierunki w ogóle nie zawierają przedmiotów z zakresu zarządzania, można uznać, iż poziom kształcenia inżynierów budownictwa w zakresie zarządzania, nie wchodząc w ogóle w kwestie jego jakości, jest na bardzo niskim poziomie.

 

  1. Podsumowanie

Absolwenci polskich uczelni technicznych są bardzo cenieni zarówno w kraju, jak i za granicą. Pozytywne opinie na temat ich bardzo dobrego przygotowania do wykonywania zawodu można usłyszeć w trakcie rozmów z menedżerami przedsiębiorstw, w programach radiowych i telewizyjnych, a także przeczytać w wielu artykułach. Problemem jest fakt, iż uczelnie przygotowują ludzi do pracy w zawodzie, a więc dostarczają bardzo szczegółową wiedzę z zakresu budownictwa, pomijając przy tym aspekty związane z zarządzaniem oraz z rozwojem kompetencji społecznych i interpersonalnych. Absolwenci uczelni technicznych, którzy w toku rozwoju swojej kariery zawodowej dochodzą do etapu, w którym mogą być im powierzone zadania kierownicze, stają w obliczu swoistej luki kompetencyjnej. Warto pamiętać, że zarządzanie powinno być rozpatrywane przez pryzmat trzech wymiarów, tj. sztuki, praktyki i nauki właśnie. Wiedza z zakresu zarządzania jest niezbędna, aby sprawnie realizować funkcje kierownicze.

Rozwiązaniem problemu mogłoby być zwiększenie ilości godzin związanych z zarządzaniem w programach uczelni technicznych. Pytanie jednak, czy taka możliwość istnieje oraz, do jakiego poziomu powinno się dokonać tego zwiększenia. Kolejnym problemem będzie, czy przedmioty z zakresu zarządzania powinny zwiększyć ogólną ilość godzin na kierunku, czy też powinny zastąpić godziny przeznaczone na przedmioty techniczne? Odpowiedź również nie jest prosta, ponieważ w pierwszym przypadku może nastąpić przeciążenie programów, które w niektórych uczelniach sięgają już poziomu
3 000 godzin, natomiast zastąpienie przedmiotów technicznych zarządzaniem mogłoby się negatywnie odbić na jakości kształcenia inżynierskiego.

Innym rozwiązaniem problemu występującej luki kompetencyjnej są elementy, zdobywającego coraz większą popularność, kształcenia ustawicznego – szkoleń, studiów kolejnego stopnia, studiów na innym kierunku, czy też studiów podyplomowych. Studia podyplomowe, jeśli będą ukierunkowane na potrzeby inżynierów wydają się być jednym z najlepszych rozwiązań. Przykładem takich kierunków mogą być studia podyplomowe Zarządzanie dla inżynierów w ofercie Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu czy też Zarządzanie w budownictwie w ofercie Politechniki Warszawskiej. Warto jednak byłoby przekazywać studentom budownictwa podstawowe treści z zakresu zarządzania w ramach toku studiów tak, aby zdawali sobie sprawę z możliwej do wystąpienia luki kompetencyjnej, dzięki czemu już w toku studiów będą mogli przygotować się do dalszego kształcenia i przez to sprawniej kierować swoją karierą zawodową.

 

Literatura

Badanie rynku edukacji wyższej na terenie Dolnego Śląska. Raport końcowy, CMSiKO, Wrocław 2013

Baran J., System kształcenia inżynierów a potrzeby praktyki przemysłowej [w:] Adaptacja społeczno-zawodowa absolwentów szkół technicznych część I, NOT, Warszawa 1973

Drzymała Z., Rybarski J., Adaptacja absolwentów szkół w zakładach pracy – początki kariery zawodowej [w:] Adaptacja społeczno-zawodowa absolwentów szkół technicznych część II, NOT, Warszawa 1974

nauka.gov.pl, dostęp 05.2015

Organizacja i zarządzanie. Podstawy wiedzy menedżerskiej, red. M. Przybyła, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, Wrocław 2003

Program kierunku Budownictwo Akademii Górniczo-Technicznej im. Stanisława Staszica w Krakowie, agh.edu.pl, dostęp 05.2015

Program kierunku Budownictwo Politechniki Białostockiej, pb.edu.pl, dostęp 05.2015

Program kierunku Budownictwo Politechniki Gdańskiej, pg.edu.pl, dostęp 05.2015

Programy kierunku Budownictwo Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki na Wydziale Inżynierii Lądowej oraz Inżynierii Środowiska, pk.edu.pl, dostęp 05.2015

Program kierunku Budownictwo Politechniki Lubelskiej, pollub.pl, dostęp 05.2015

Program kierunku Budownictwo Politechniki Łódzkiej, p.lodz.pl, dostęp 05.2015

Program kierunku Budownictwo Politechniki Poznańskiej, put.poznan.pl, dostęp 05.2015

Program kierunku Budownictwo Politechniki Śląskiej, polsl.pl, dostęp 05.2015

Programy kierunku Budownictwo Politechniki Warszawskiej na Wydziale Budownictwa, Mechaniki i Petrochemii w Płocku oraz Inżynierii Lądowej, pw.edu.pl, dostęp 05.2015

Program kierunku Budownictwo Politechniki Wrocławskiej, pwr.wroc.pl, dostęp 05.2015

Program kierunku Budownictwo Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie, wat.edu.pl, dostęp 05.2015

Program kierunku Budownictwo Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie, zut.edu.pl, dostęp 05.2015

Ranking Akademickich Szkół Wyższych 2014, perspektywy.pl, dostęp 05.2015

Webometrics Ranking of World Universities 2015, webometrics.info, dostęp 05.2015

Zarządzanie kadrami, red. T. Listwan, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2010

 

DIAGNOSIS OF MANAGEMENT LEARNING STATE IN POLISH TECHNICAL UNIVERSITIES ON CIVIL ENGINEERS FACULTIES

 

Summary:

The article focuses on the diagnosis of Management learning state in the best Polish technical universities on Civil Engineers faculties. Authors pose the thesis that in the Polish technical universities there are too less Management courses, so that some of the civil engineers are unable to effectively carry out their tasks in managerial positions. Authors are looking for confirmation of the thesis analysing twenty programs of Civil Engineers faculties. The average share of hourly subjects of Management in the total number of hours in the analysed faculties was 3%, which the authors deem a very low value. Based on the analysis of literature, the authors recognize that Management knowledge is essential for civil engineers from a certain stage of their careers. Competency gap associated with social and interpersonal competencies can be completed through the tools of lifelong learning, so that engineers with a very good technical knowledge will be also able to effectively carry out management tasks.

Key words:

Management, education, higher education, technical fields of study

[1] Projekt rządowy realizowany z funduszy UE w okresie finansowania 2007-2013

[2] Projekt rządowy realizowany z funduszy UE w okresie finansowania 2014-2020

[3] W programie Politechniki Białostockiej nie podano nazwy przedmiotu, ponieważ są one różne dla różnych roczników studentów.

[4] W niniejszym opracowaniu przyjęto odnoszenie się do kierunku, a nie do uczelni ze względu na fakt, iż kierunek Budownictwo występuje w niektórych uczelniach na więcej niż jednym wydziale, lub też liczby godzin dydaktycznych i struktury przedmiotów różnią się w zależności od specjalizacji.